.jpg)
گریس در دمای محیط جامد یا نیمه‌جامد است. گریسها بر اساس میزان گرانروی به ۹ گرید گوناگون تقسیم بندی می‌شوند. نامگذاری گریسها ۶ گروه اطلاعاتی را در بر میگیرد که با حروف و اعداد مشخص می‌شوند.
نوع کاربرد گریس
مواد افزودنی بکار رفته(در صورت استفاده(
نوع روغنهای پایه سنتتیک(در صورت استفاده(
گرید گریس
حداکثر دمای مجاز عملیاتی
حداقل دمای مجاز عملیاتی
گریس
شرح کوتاهی از گریس به همراه جدول معادل
گریس مخلوطی ژلاتینی است که از ترکیب روغن، ماده غلیظ کننده (صابون) و مواد افزودنی ساخته می شود. گریسها نیز همانند روغن ها وظیفه به حداقل رساندن اصطکاک و سایش بین سطوح را برعهده دارند.
اولین گریس در سال 1400 قبل از میلاد مسیح از مخلوط کردن روغن زیتون و آهک در جهت روانکاری محور چرخ های ارابه چوبی در مصر باستان ساخته شد و بعد از آن نخستین گریس به شکل امروزی در سال 1872 با پایه سدیم در آغاز انقلاب صنعتی اروپا به بازار عرضه گردید و امروزه این نوع گریسها تقریباً منسوخ گردیده و گریس با پایه های مختلف نظیر لیتیوم، کلسیم، آلومینیوم و ... در حال حاضر تولید می گردند.
گریسها را براساس نوع روغن پایه و نوع ماده غلیظ کننده صابون دسته بندی می نمایند و از نظر سفتی نیز گریسها با درجات LG دسته بندی می گردند
خواص شیمیایی گریس
گریس از مخلوط یک نوع غلیظ کننده مانند صابون فلزی همراه با یک نوع روانساز برای مثال روغن تولید می‌شود. غلیظ کننده‌ها نوعی هیدروکربن هستند که از ۵۰ تا ۶۰ و گاهی بیش از ۸۰ اتم کربن را دارند. این در صورتی است که هیدروکربن سازنده روغن‌ها عموما بیشتر از ۳۰ اتم کربن ندارند.
روش تولید گریس
برای تولید گریس صابون فلزی مورد نیاز از ترکیب آمینواسید و قلیای فلزی (لیتیم، سدیم یا کلسیم) تهیه شده و در دستگاه خاصی، روانساز به آن اضافه می‌شود. مدل هایی از گریس نیز صابون فلزی ندارند و از خاک معدنی بنتونیت برای غلیظ کردن آن استفاده می شود.
موارد استفاده
از گریس برای روانکاری هایی استفاده می‌شود که امکان روانکاری با روانساز مایع (روغن) وجود نداشته و یا به صرفه نیست. (مانند قطعات جلوبندی خودروها) گریس ها بر خلاف روغن نمی توانند خنک کننده و پاک کننده باشند
.